การแบ่งแยกกับแฟนหนุ่มทำให้ฉันเป็นคนตอนเช้า

การวิจัยกล่าวว่าไม่ว่าคุณจะเป็นนกต้นหรือนกฮูกกลางคืนมีการเชื่อมโยงกับยีนของคุณและประมาณ 75% ของบุคคลระบุว่าเป็นหนึ่งหรืออีก ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา แต่ฉันจะวางตัวเองอย่างจริงจังในส่วนที่เหลืออีก 25% เป็นคนที่ไปนอนที่เวลา 11.00 น. และ (ถ้าได้รับโอกาส) นอนหลับไปจนถึง 9 โมงเช้าหรือ 10 โมงเช้าฉันคิดถึงตัวเองมากที่สุดในชีวิตวัยผู้ใหญ่ของฉันเหมือนคนขี้เกียจหรือหมีโคอาล่า ใช้เวลาครึ่งชีวิตของฉันบนเตียง จนถึงเดือนมกราคมปีนี้ "กิจวัตรตอนเช้า" ของฉันถ้าคุณสามารถเรียกได้ว่าประกอบด้วยการกดปุ่มเลื่อนไปหกครั้งอย่างไม่เต็มใจปอกเปลือกตาของฉันเปิดโลภโทรศัพท์ของฉันจาก nightstand ของฉันท่องเว็บสำหรับครึ่งชั่วโมงริปตัวเอง ออกจากเตียง (ทิ้งไว้แน่นอน), อาบน้ำอย่างเร่งรีบและโยนบนเจลคิ้วบางส่วนใน 20 นาทีที่ยังคงอยู่ก่อนที่ฉันอย่างต้องไปทำงาน

เหตุผลที่เปลี่ยนไปในเดือนมกราคมนี้คือหลังจากแฟนของฉันเกือบแปดปีแล้วและฉันตัดสินใจแยกทาง การแบ่งตัวเองเป็นมิตรที่คุณสามารถหวังได้ แต่แม้กระทั่งการสลายตัวที่เป็นมิตรโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ความสัมพันธ์เป็นเวลานานและตัดสินตามที่เรากำลังพลิกชีวิตของคุณคว่ำลง ครั้งที่สองเขาย้ายออกจากอพาร์ทเม้นท์ที่เราเคยไปร่วมกันโดยทันทีทุกๆส่วนของงานประจำครั้งที่มีเสถียรภาพครั้งเดียว (อ่าน: น่าเบื่อและนิ่งเฉย) ถูกเรียกว่าเป็นคำถาม - จากที่ไหนและเมื่อฉันกินอาหารเย็นกับสิ่งที่ฉันเลือกชมบน Netflix วิธีการที่ฉันเข้าใกล้ตารางการนอนหลับของฉัน

การเปลี่ยนแปลงหลังเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันทึ่งที่สุด หลังจากการล่มสลายโดยไม่ต้องใส่ใจฉันพบว่าตัวเองตื่นขึ้นมาทุกเช้าทุกเช้าโดยธรรมชาติรู้สึกตื่นตัวอย่างเต็มที่เวลา 8 โมงเช้าหรือ 8:30 น. แทนที่จะเป็น 10 น. นอกจากนี้ฉันยังเริ่มใช้มันเพื่อทำให้ที่นอนเป็นปุยหมอน และตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกสิ่งทุกอย่างดูดีก่อนเดินออกจากประตู อีกครั้งนี้ทั้งหมดมาอินทรีย์ และในขณะที่ฉันไม่ทราบว่าพอจะใส่ฉันในหมวดหมู่ "นกต้น" หรือไม่ก็แตกต่างกันมากพอสมควรที่ทำให้ฉันต้องการก้าวกลับและพิจารณาว่าเหตุใดจึงเกิดขึ้น สิ่งที่เกี่ยวกับการผ่านการล่มสลายอาจทำให้เกิดความขี้เกียจง่วงนอนเหมือนฉันเปลี่ยนแปลงขั้นตอนการนอนหลับของพวกเขา?

Fran Walfish, PsyD ซึ่งเป็นนักจิตอายุรเวทจาก Beverly Hills และผู้แต่ง The Self-Aware Parent ความเครียดในการแยกตัวอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตารางการนอนได้ "การหยุดชะงักของนอนมีรากฐานมาจากความวิตกกังวลในการแยก" เธออธิบาย "เมื่อเราเครียดต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญหรือการเปลี่ยนชีวิตเราจะเห็นว่าอาการแรกเกิดจากการหยุดพักชั่วคราว" เมื่อฉันพิจารณาสถานการณ์ของฉันแล้วจะเป็นเรื่องที่สำคัญไม่ว่าจะเป็นการล่มสลายของชีวิตที่เป็นธรรมการนอนหลับเพียงลำพังบนเตียงที่คุณแชร์กับคนเกือบหนึ่งในสามของชีวิตเป็นประสบการณ์ที่สับสน ถึงแม้ตอนนี้เตียงจะเต็มไปหมดแล้ว แต่ก็ยังคงติดอยู่กับด้านข้างของฉันทิ้งพื้นที่ที่น่ากลัวไว้ทางด้านซ้ายซึ่งทำให้ฉันนิดหน่อยทุกเช้าเมื่อตื่นขึ้นมา

Walfish กล่าวว่านี่เป็นปฏิกิริยาปกติอย่างสมบูรณ์สำหรับเหตุการณ์ในชีวิตที่ยากลำบาก "การแบ่งแยกความสัมพันธ์ในระยะยาวกับชีวิตก็เป็นเรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจ" เธออธิบาย "หลายคนพบตัวเองตื่นขึ้นมาไม่เพียง แต่ในช่วงกลางดึก แต่ยังเพิ่มขึ้นมากก่อนหน้านี้ในตอนเช้าด้วยพลังงานพิเศษการระเบิดของพลังงานนี้เป็นแรงผลักดันจากความวิตกกังวล - จิตวิทยาจินตนาการระยะกลัว"

ฉันจะจำแนกประเภทของสิ่งที่ฉันรู้สึกหลังจากการล่มสลายและการปลดปล่อยของฉันมากกว่าความกลัว แต่ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้โดยทันทีว่าไม่มีร่องรอยว่าอนาคตอันแสนโรแมนติกของฉันจะมีลักษณะเป็นอย่างไรทำให้รู้สึกหวาดกลัวเหมือนการกระแทกกับระบบ ของการช็อกที่บัดนี้ทำให้ฉันตื่นขึ้นในเวลา 8 โมงเย็นทุกวัน

อาจไม่มีหลักฐานทางจิตวิทยาสนับสนุนเรื่องนี้ แต่ฉันมีอีกทฤษฎีหนึ่งว่าทำไมฉันอาจเริ่มต้นขึ้นก่อนหน้านี้และทำให้เตียงนอนแตกแยกของฉัน จากประสบการณ์ของผมเมื่อคุณได้อยู่กับใครสักคนมาเป็นเวลานานคุณจะต้องตกอยู่ในบทบาทบางอย่างในความสัมพันธ์ซึ่งจะทำให้ข้อมูลประจำตัวสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับแบบไดนามิกของคุณซึ่งอาจไม่ได้สะท้อนถึงความเป็นจริงอย่างแท้จริง

ตัวอย่างเช่นอดีตคู่หูของฉันสัญชาตญาณตื่นขึ้นมาเร็วกว่าที่ฉันทำและเป็นคนที่มีความเป็นธรรมชาติและเขาคิดว่าฉันเป็นคนขี้เซาที่ยุ่งเหยิงในการเปรียบเทียบเพื่อให้รู้ว่าเขามีความรู้สึกของฉันฉันได้เติมเต็มมันมากขึ้นและ ยิ่งเวลาที่ผ่านไปมากขึ้นเรื่อย ๆ - แม้ว่าฉันจะไม่นึกถึงตัวเองว่าเป็นคนขี้เกียจหรือขี้เกียจ กล่าวอีกนัยหนึ่งความประทับใจของเพื่อนของฉันเกี่ยวกับพฤติกรรมของฉันมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมที่ แท้จริง ของฉันและทำให้เกิดความหดหู่ใจใด ๆ ที่ฉันอาจจะหรืออาจไม่ได้ครอบครองโดยธรรมชาติ

แต่แล้วฉันก็ถูกปลดปล่อย เมื่อความสัมพันธ์สิ้นสุดลงและการแสดงผลของอดีตของฉันเกี่ยวกับฉันหายไปพร้อมกับสิ่งอื่น ๆ ที่เหลือของเขาฉันคิดว่าฉันรู้สึกว่ารู้สึกเป็นจิตใต้สำนึกที่ได้รับอนุญาตให้เป็นคนที่มีระเบียบเรียบร้อยและฉันก็อาจจะรู้สึกลึกลงไปเล็กน้อย และแน่ใจว่าบางทีความกลัวที่ไม่รู้จักเป็นส่วนหนึ่งของมัน แต่ถ้าสวยงามประสบการณ์ความวิตกกังวลกระตุ้นของความเป็นอิสระใหม่ทำให้ฉันทักทายดวงอาทิตย์เล็ก ๆ น้อย ๆ เร็วกว่าในวันและตั้งอยู่บนหมอนของฉันอย่างดีบนเตียงของฉันในขณะที่ฉันที่มัน แล้วชีวิตนกต้นก็อาจจะสำหรับฉันหลังจากทั้งหมด