ข่าว

8 ช่วงเวลาสำคัญในประวัติศาสตร์แต่งหน้า - จากลิปสติกไปจนถึง Smackers ริมฝีปาก

อาจ 2024

ในฐานะผู้หญิงในศตวรรษที่ 21 ฉันมักจะได้รับความสะดวกในการแต่งหน้าด้วยส่วนผสมจากธรรมชาติและช่วงของสีรองพื้น แม้ว่าเมื่อคุณย้อนกลับไปดูประวัติความเป็นมาของการแต่งหน้าเราก็มาไกลทีเดียว

จากการกระพริบของลิปสติกและ "เรืองแสง" ในการแต่งแต้มความเสมอภาคในการแต่งหน้าสำหรับคนที่ต้องการสวมใส่นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์การแต่งหน้า ให้อ่านเพื่อเดินลงเลนหน่วยความจำ

กระสุนลิปสติก

ก่อนศตวรรษที่ 20 ลิปสติกถือว่า "ไม่สุภาพ" และมีข้อห้ามบางอย่างติดอยู่ อย่างไรก็ตามต้องขอบคุณ suffragettes เช่น Elizabeth Cady Stanton และ Charlotte Perkins Gilman ที่สวมมันเพื่อแสดงความเป็นอิสระในปี 1912 ลิปสติกได้กลายเป็นอุปกรณ์เสริมเพื่อความมั่นใจและเสริมสร้างพลังอำนาจ ไม่นานหลังจากนั้นก็เป็นที่ชัดเจนว่าต้องมีวิธีที่ดีกว่าในการผลิตและใช้มัน

ในปี 1915 กรณีลิปสติกโลหะครั้งแรกถูกสร้างขึ้นโดย Maurice Levy คล้ายกับกระสุน (หลังจาก Guerlain ใส่ผลิตภัณฑ์เป็นครั้งแรกในปี 1912) ส่งผลกระทบโดยตรงต่อความสะดวกในการใช้ผลิตภัณฑ์ของผู้หญิง มันไม่ได้มีเสน่ห์หมุนเรามีในวันนี้ แต่มันเปลี่ยนกระบวนการจากที่ยากลำบากมาก จากนั้นในปี 1922 บริษัท ผลิต Scovil ได้เริ่มผลิตกระสุนลิปสติกจำนวนมาก

บลัชออน

อายสีพาสเทลนุ่มเป็นที่นิยมในยุค 60 (โฆษณา Revlon นี้ออกมาในปีพ. ศ. 2507) มันเป็นครั้งแรกที่อายเป็นที่ชัดเจนและบอบบาง - หมายถึงการสร้างเรืองแสงธรรมชาติ ก่อนหน้านี้ผงสีส้มสดใสขึ้น อย่างไรก็ตามตอนนี้ใช้แปรง "บลัชออน" ถูกนำมาใช้กับวัดเส้นผมกรามและแก้มเพื่อความอบอุ่นและความหมาย

ทำความสะอาดแต่งหน้า

ในช่วงทศวรรษที่ 60 CoverGirl เป็นคนแรกในสหรัฐอเมริกาที่ได้รวมผลิตภัณฑ์บำรุงผิวไว้ในเครื่องสำอางค์ บริษัท ได้ทาแป้งรองพื้นและอวบอิ่มเอิบด้วยส่วนผสมจากครีมบำรุงผิว Noxzema เช่นน้ำมันมะกอกและยูคาลิปตัส "เครื่องสำอางที่สะอาด" โดยใช้ผลิตภัณฑ์ยาที่โตสดชื่นจากธรรมชาติซึ่งช่วยในการดูแลผิว

"มันดูและรู้สึกเหมือนไม่มีการแต่งหน้าเลย" โฆษณากล่าว สิ่งนี้กลายเป็นเครื่องหมายการค้าของ CoverGirl - "fresh-faced"

แต่งหน้าด้วย WOC ในใจ

ในปีพ. ศ. 2537 Iman ได้เปิดตัวผลิตภัณฑ์แต่งหน้าสำหรับผู้หญิงที่มีสีสันเป็นตัวแทนเชื้อชาติวัฒนธรรมและชาติพันธุ์ต่างๆที่เคยติดอันดับในอุตสาหกรรม

"เมล็ดพันธุ์เครื่องสำอาง Iman ถูกฝังอยู่ในหัวของฉันเมื่อปีพ. ศ. 2518 ในงานแรกของฉันสำหรับ American Vogue " Iman กล่าวว่า Into the Gloss "มันเป็นรูปแบบสีขาวและฉันและช่างแต่งหน้าถามฉันถ้าฉันนำพื้นฐานของตัวเองเพราะเขาไม่มีอะไรให้ฉัน ... และเขาก็ใส่อะไรบางอย่างกับฉันและเมื่อฉันมองไปที่กระจกฉันก็ดูเป็นสีเทา ... แต่หลังจากถ่ายทำผมไปที่ร้านทุกร้านที่ผมจะนึกถึงและขอร้องมูลนิธิเพื่อหาสิ่งที่มีเม็ดสีเหมือนผมและอะไรก็ตามที่เข้ามาใกล้ผมซื้อผมจำได้ว่าช่างแต่งหน้าทำอะไรได้บ้าง สิ่งต่างๆและนั่นคือสิ่งที่ฉันทำฉันผสมฉันจะลองใช้พื้นฐานที่ฉันผสมและฉันจะใช้โพลารอยด์เพื่อดูว่ามันออกมาในภาพและถ้ามันเป็นสีแดงเกินไปแล้วฉันต้องการผสม อีกอย่างหนึ่งเมื่อฉันพบบางสิ่งบางอย่างที่ดูดีหรือสมเหตุสมผลในภาพฉันทำแบทช์ฉันจะนำรากฐานของตัวเองมาใช้กับหน่อแล้วหลังจากนั้นโมเดลสีดำส่วนใหญ่จะถามฉันว่า "ฉันสามารถใช้แบทช์ได้หรือไม่?" "

Frosted, Flavored Lip Gloss

'90s และ aughts ต้นนำริมฝีปากมันวาวและ Lip Smackers (ในน้ำตาลหวานทั้งหมดและ Coca-Cola-iterations ซ้ำ) เป็นหลักกระเป๋าแต่งหน้า

"แม้ว่าพวกเราที่เติบโตขึ้นมาในช่วงต้นยุค 90 และต้นปี 2000 จำได้ว่าบรรจุหีบห่อและบาล์มที่น่าประทับใจของแบรนด์ Lip Smacker ก่อตั้งขึ้นเมื่อปีพ. ศ. 2516" นักเขียนทั่วไปของ Lilian Min กล่าวว่า " "เปิดตัวด้วยรสชาติทั่วไป แต่สองปีต่อมา บริษัท ร่วมมือกับ Dr. Pepper เพื่อสร้างครีมบำรุงริมฝีปากที่เป็นสัญลักษณ์แรกของโลกอีกทั้งพันธมิตรแบรนด์อื่น ๆ ได้หยุดชั่วคราวจนถึงปีพ. ศ. 2547 เมื่อ บริษัท กลับมามีรากฐานเพื่อแนะนำผลิตภัณฑ์ Skittles และ Starburst ." ดังนั้นสิ่งที่สำคัญทางวัฒนธรรมของลิปกลอสรสอาหารขยะคืออะไร? มันเป็นเรื่องที่คิดถึง แต่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ "พวกเขาช่วยให้ผู้บริโภคได้ลิ้มรสหรือกระปรี้กระเปร่าจากสิ่งที่ไม่ดีสำหรับพวกเขาขณะเดียวกันก็ต้องการความเป็นจริงมากยิ่งขึ้น" มินแนะ

แต่งหน้านมและ "Do You" Ethos

ตอนนี้ บริษัท แต่งหน้าได้นำเสนอภาพและผลิตภัณฑ์ที่มุ่งเน้นไปที่การกอดผิวแต่ละชิ้นที่เรากำลังเข้ามาอยู่ไม่มีรากฐานที่ "ต้องสวมใส่" อีกต่อไป แบรนด์ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ด้วยช่วงที่มี จำกัด แต่งหน้าไม่ได้เป็นเพียงสำหรับผู้ที่ระบุว่าเป็นหญิงเท่านั้น แน่นอนเรามีทางยาวไปก่อนทั้ง consciously และโดยไม่รู้ตัวอุตสาหกรรมความงามไม่จำเป็นต้องให้เรามองวิธีการบางอย่าง แต่เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นที่จะจินตนาการถึงความก้าวหน้าที่เราได้ทำไว้

ถัดไป: อ่านเกี่ยวกับเวลาที่บรรณาธิการของเราให้มาสคาร่าเป็นเวลา 27 วันและอาศัยอยู่เพื่อเล่าเรื่อง