ข่าว

ทำไมฉันถึงชอบแต่งหน้า - และเลือกที่จะไม่ใส่มัน

เมษายน 2024

ความสัมพันธ์ของฉันกับการแต่งหน้าไม่ใช่เรื่องที่ซับซ้อนมากนัก ฉันตระหนักดีว่าเราได้รับการเลี้ยงดูมาเพื่อเชื่อว่า "ข้อบกพร่อง" ของเราไม่เพียง แต่เป็นที่ต้องการ แต่ก็เป็นสิ่งจำเป็นทุกครั้งที่เราข้ามประตูหน้า มันฝังแน่นลึกซึ้งในจิตใจและจิตวิญญาณของเราว่าสิ่งต่างๆเช่นสิวการเปลี่ยนสีและการส่องแสงจะถูกเนรเทศออกจากใบหน้าของเราซึ่งแสดงให้เห็นว่าผิวธรรมชาติของเราเป็นสิ่งที่ต้องกลัว อย่างไรก็ตามฉันไม่ได้ใส่มันเพราะมันผูกมัดฉันไว้กับอุดมการณ์ความงามที่สร้างมานานแล้วหรือช่วยเพิ่มคุณสมบัติในการเตรียมตัวสำหรับสายตาของผู้ชาย ความคิดของสตรีนิยมที่อยู่เบื้องหลังความคิดดังกล่าวมีความสำคัญต่อฉัน แต่ในแง่การแต่งหน้าฉันไม่รู้สึกว่าพวกเขาเชื่อมต่อกับพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งอย่างน้อยอีกต่อไป แต่งหน้าเป็นศิลปะ ความคิดสร้างสรรค์ของผลงานถูกประดับไปทั่วใบหน้าของคุณ แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวตนของคุณ

ความสัมพันธ์กับการแต่งหน้าเป็นเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ หนึ่งที่ฉันชื่นชม shimmery ของมัน, หน้าเปลี่ยนเวทมนตร์ - แต่เฉพาะในโอกาสพิเศษ ฉันเลือกสำหรับการแต่งหน้าฟรีทุกวันในช่วงสัปดาห์และทุกสุดสัปดาห์ นั่นคือบันทึกสำหรับคืนออกเมื่อฉันต้องการรู้สึกหนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งขัดหรือใส่กัน ด้วยวิธีนี้ความสัมพันธ์กับเครื่องสำอางของฉันยังคงสดใหม่และสนุกสนานมากกว่าเก่าและมีผลบังคับใช้ ฉันไม่ได้ตัดสินใครก็ตามที่ต้องการสวมแต่งหน้าทุกครั้งที่พวกเขาออกจากบ้าน - ฉันเคยเป็นหนึ่งในพวกเขา แต่ฉันมาถึงสถานที่ที่ฉันไม่อยากรู้สึกว่าฉันต้องการให้มีลักษณะเหมือนฉัน สิ่งสำคัญคือต้องรู้ใบหน้าที่แท้จริงของฉันและเข้าใจแต่ละเส้นโค้งและขอบโดยไม่จำเป็นต้องเรียบ, สมบูรณ์แบบและลบเพื่อรับรู้ตัวเอง

เหตุผลที่ฉันได้มาที่นี่ฉันคิดว่ามีหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับปีก่อน ๆ ของฉัน ฉันไม่เคยรู้สึกสบายใจด้วยสายตาบนใบหน้าของฉันจนกว่าฉันจะแต่งกายเรียบร้อยและทรงเครื่อง การพึ่งพาการแต่งหน้าของฉันขยับขึ้นจากการรักษาความเชื่อมั่นให้พ้นความสงสัย - ความสัมพันธ์ที่ไม่แข็งแรงที่ฉันได้ทำไปแล้วเพื่อทำสงครามกับร่างกายของฉัน ฉันต้องการเพื่อให้ง่ายและคล่องตัวขึ้นเวลาที่ฉันใช้เวลาบริโภคโดยรูปแบบทางกายภาพของฉัน

"เป็นเวลานานฉันรู้สึกไม่ค่อยสวยเว้นเสียแต่ว่าฉันสวมเครื่องสำอางค์ตอนนี้กิจวัตรประจำวันของฉันในทุกวันนี้น้อยมาก" วิกตอเรียบรรณาธิการด้านสุขภาพของเราตั้งครรภ์เมื่อฉันถามว่าเธอรู้สึกคล้าย ๆ กันหรือไม่ "เมื่อฉันเริ่มใส่มันน้อยฉันก็เริ่มรู้สึกมั่นใจมากขึ้นฉันรู้สึกผูกพันน้อยกว่าที่จะสวมใส่ [แต่งหน้า] กว่าที่เคย แต่ยังมีจริงๆมาชื่นชมศิลปะของมันไม่ได้อยู่ในซุปเปอร์ทำขึ้น airbrushed มอง วิธี แต่ในความสามารถในการเล่นกับสีและสนุกจริงๆถ้าคุณคิดว่าเรื่องนี้ทั้งสองขั้วสุดโต่งไปพร้อม ๆ กันพวกเขาทั้งสองได้แบ่งปันหัวข้อนี้เพื่อให้เห็นถึงความแตกต่างของตัวคุณเอง "

ฉันเริ่มให้ความสนใจในผลิตภัณฑ์ดูแลผิวและมุ่งมั่นที่จะใช้ครีมโลชั่นและยาที่ทำให้ฉันรู้สึกดี มันกลายเป็นพิธีการบรรเทาเงียบสงบ 10 นาทีทุกเช้าและคืนเมื่อฉันมีโอกาสที่จะชะลอตัวลง "พฤติกรรมที่เป็นนิสัยช่วยให้เราสามารถล้างจิตใจของเรา" วิเวียนดิลเลอร์, Ph.D. "เช่นเดียวกับการหายใจเป็นจังหวะในระหว่างการทำสมาธิความงามในตอนเช้าทำให้เกิดความรู้สึกสงบและการควบคุม" ในความเป็นจริงสมองของเราพบตรรกะและรับรู้ถึงประสิทธิภาพในระดับที่สูงขึ้นในสิ่งที่เราทำเป็นประจำหรือหลายครั้งกว่า ผลการวิจัยพบว่าการปฏิบัติที่มีจำนวนขั้นตอนการทำซ้ำขั้นตอนและเวลาที่กำหนดไว้มากที่สุด (เช่นการดูแลผิวพรรณในช่วงเช้า) มีอิทธิพลมากที่สุด

ฉันตระหนักว่าฉันชอบที่จะใช้เวลาที่ จำกัด ในตอนเช้า (กดปิดเสียงเตือนหลายครั้ง) ในผลิตภัณฑ์ดูแลผิวแทนที่จะใช้แต่งหน้า ดังนั้นฉันจึงหยุดวาดภาพใบหน้าของฉันทุกเช้า ฉันรู้สึกถึงความรู้สึกสะอาดผิวชุ่มชื้นและใบหน้าที่ฉันสามารถสัมผัสได้โดยไม่ต้องเปื้อน ฉันไม่ต้องสมัครใหม่หรือสัมผัสขึ้น ฉันเรียนรู้ที่จะหยุดยั้งการสัมผัสสายตาเมื่อฉันไม่สวมคอนซีลเลอร์รอบวงกลมสีดำหรือรองพื้นเหนือการเปลี่ยนสีของฉัน ฉันยังไปในวันแรก sans ผลิตภัณฑ์ สำนวนทางวัฒนธรรมป๊อปอธิบายถึงผู้หญิงที่เลือกที่จะละทิ้งการแต่งหน้าว่า "กล้าหาญ" และ "สร้างแรงบันดาลใจ" - ฉลากที่มักทำให้รู้สึกหยาบคายมากกว่าการสอพลอ มีความกล้าหาญที่จะอนุญาตให้คนที่เดินผ่านไปมาเพื่อดูใบหน้าของฉันได้หรือไม่?

ในที่สุดทุกสิ่งทุกอย่างก็ลงตัวและทำในสิ่งที่ทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น สำหรับฉันแล้วการแต่งหน้าก็ยังคงเป็นคนสนิทที่ดีกว่าสิ่งที่ฉันใช้เพื่อหลีกเลี่ยงความรู้สึกไม่ดี วิกตอเรียกล่าวเสริมว่า "ฉันสวมใส่อายแชโดว์สีส้มบนฝาของฉันและรู้สึกว่าเป็น" ฉัน "เหมือนตอนที่ฉันตื่นขึ้นมาไม่มีอะไรบนใบหน้าทุกเช้า" ไชโยกับที่