วิธีที่ฉันได้เรียนรู้ที่จะรักผมธรรมชาติของฉันในสังคมที่ชอบตรงและสีบลอนด์

"คำถามเพิ่มเติมหรือไม่?" ผู้สัมภาษณ์ถามขณะที่เรามาถึงตอนท้ายของการสัมภาษณ์และการสัมภาษณ์ "ไม่ใช่ในเวลานี้" ฉันตอบ แต่นั่นเป็นเพียงความจริงบางส่วนเท่านั้น ฉันมีคำถามอีกคำถามหนึ่งที่จะไม่ต้องนึกถึงถ้าฉันเป็นผู้หญิงผิวขาว: "ฉันสามารถสวมใส่ผมตามธรรมชาติได้หรือไม่?"

ในช่วงการสัมภาษณ์ครั้งนี้ฉันเพิ่งจบปริญญาตรีด้านจิตวิทยาพยายามหางานทำในเมืองใหม่ การปรับตัวให้เข้ากับวัฒนธรรมของงานใหม่นั้นท้าทายเสมอ แต่ก็ยิ่งแย่ลงไปเมื่อคุณเป็นคนเดียวที่มีผม "ผิดปกติ" ในฐานะที่เป็นผู้หญิงผิวดำผมของฉันเป็นส่วนสำคัญของอัตลักษณ์ของฉัน สำหรับชาวอเมริกันผิวดำและเชื้อชาติอื่น ๆ เส้นผมของเราจะบอกถึงดีเอ็นเอของเรามากกว่าปากของเราได้ ศตวรรษของการกดขี่ระบบได้แยกเราจากประวัติศาสตร์มากของเราและผมของเราเป็นเพียงการเชื่อมต่อที่เรามีสถานที่ต้นกำเนิดของเรา นอกจากนี้ยังมีเอกลักษณ์เฉพาะสำหรับคนอเมริกันผิวดำคือความอัปยศของเส้นผมของเราที่ถูกระบุว่าเป็น "ไม่เป็นอาชีพ"

การสัมภาษณ์มักเป็นแหล่งความวิตกกังวลมากสำหรับฉัน "ฉันจะทำอย่างไรกับผมของฉัน?" ฉันมักจะคิดว่าถึงหนึ่งสัปดาห์ล่วงหน้า

แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาที่เป็นเอกลักษณ์ของฉัน การค้นหาโดย Google อย่างรวดเร็วจะมอบตัวอย่างผู้หญิงผิวดำจำนวนหลายร้อยคนที่ต้องเผชิญหน้ากับความกลัวที่เลวร้ายที่สุดของเราโดยบอกว่าผมเป็นคนที่ไม่เป็นมืออาชีพในสถานที่ทำงาน ผมจำได้ว่าอ่านเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้รับการสนับสนุนให้สวมใส่เพื่อทำงานและถามว่าเมื่อผมของเธอจะกลับมาเป็นปกติเมื่อสวม afro ของเธอ นี่ไม่ใช่ประสบการณ์ที่ผิดปกติ

นี่คือปัญหาพื้นฐาน: โดยการห้าม cornrows และ afros, หน่วยงานจ้างงานมีต่อระบบสูงสุดที่ขาวที่เก็บสีดำอเมริกันออกจากงานที่ดีในสถานที่แรก เพื่อให้ "เป็นแบบที่ดี" ในสังคมขาวกระแสหลัก ผู้หญิงผิวดำควรแนะนำ (อ่าน: บังคับ) เพื่อปรับเปลี่ยนเนื้อสัมผัสตามธรรมชาติของเราให้กลายเป็น "เรียบร้อย" (สำหรับหลายคนนั่นหมายถึงแพ่งและการบำรุงรักษาที่มีการบำรุงรักษาสูง) ผมใน afro เทียบเท่ากับคนผมตรงที่ใส่ผมลง มันง่ายพอที่จะลุกขึ้นและไปในตอนเช้า แต่ก็ยอมรับได้อย่างมากน้อย ทำไมถึงมีข้อห้ามใน cornrows แต่ไม่มีการเรย์แบนบน ponytails?

ผู้หญิงผิวดำที่อยู่ในบริเวณที่สูงที่สุดในสำนักงานจัดการกับการตรวจสอบข้อเท็จจริงของผม และเหตุผลที่ใหญ่เพราะเหตุใดเราจึงได้รับการสอนตั้งแต่อายุยังน้อยเส้นผมของเราไม่ดีพอ โรงเรียนห้ามทรงผมของเราครูของเราละเมิดพื้นที่ส่วนตัวของเราในการวิพากษ์วิจารณ์เส้นผมของเรา ฉันจำได้ว่าครูคนหนึ่งที่โรงเรียนมัธยมของฉันมีส่วนร่วมในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ ขว้างปาดูหมิ่นเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งของฉันซึ่งผมไม่ได้แต่งตามความชอบของเธอ

ทำไมถึงมีข้อห้ามใน cornrows แต่ไม่มีการเรย์แบนบน ponytails?

การตรวจสอบข้อเท็จจริงที่เราเผชิญในขณะที่มันเกี่ยวข้องกับเส้นผมของเราไม่เพียง แต่ส่งผลกระทบต่อความภาคภูมิใจในตนเองของฉัน แต่ระดับของความสะดวกสบายที่ฉันรู้สึกว่าที่งานของฉันเป็นผู้ช่วยแผนกต้อนรับที่สถานที่ดูแลหลัก แม้ว่าผมโชคดีพอที่จะทำงานในสถานที่ที่ไม่เคยระบุว่าผมเป็นที่ยอมรับไม่ได้ แต่ผมก็รู้สึกกดดันที่จะใส่ส่วนขยายเข้ามา

ไม่กี่ครั้งที่ฉันสวมผมของฉันออกฉันจะถูกน้ำท่วมด้วยคำถาม ในที่สุดฉันรู้สึกอึดอัดใจฉันตัดสินใจที่จะลาออกจากงานทั้งหมด แต่สิ่งที่เกี่ยวกับผู้หญิงที่ต้องอยู่ในงานสำหรับปีในขณะที่การสอนผมเป็นธรรมชาติของพวกเขาเป็นมืออาชีพ?

ฉันตัดสินใจที่จะออกจากงานที่มากกว่าการเมืองผม - มันไม่เป็นระเบียบและฉันก็มักจะไม่เคารพ แต่การ ออกจากงานนั้นเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการตัดสินใจที่สำคัญ: ไม่เคยเข้าร่วมการสัมภาษณ์กับผม "เปลี่ยน" อีกครั้ง

เพื่อที่จะทำเช่นนั้นฉันต้องประเมินผลเชิงลบข้อความที่ฉันได้รับการสอนเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นและไม่เป็นมืออาชีพพอที่จะสวมใส่ในการทำงาน ตอนแรกผมมักจะไม่แสดงออกมากับผมหลวมของผม (ในรูปแบบ afro) แต่ผมเริ่มจัดแต่งทรงผมด้วยวิธีการที่เหมาะกับพื้นผิวของผมและยกยอรูปร่างหน้าตาของผมเช่นแถบคาดศีรษะถักและพัฟที่สูง ถ้าฉันตั้งความคาดหวังว่าฉันจะแสดงขึ้นอย่างแท้จริงและไม่มีสีดำอย่างไม่เป็นทางการฉันจะไม่ต้องกังวลกับการเปิดเผยความจริงของผม

ก่อนออกจากงานเก่าฉันมักสวมส่วนขยาย แต่หลังจากที่ฉันจากไปฉันก็หยุดเกือบทั้งหมด ฉันรู้ว่าขั้นตอนแรกของฉันไปสู่การฟื้นฟูความหลากหลายที่จำเป็นในการเริ่มต้นด้วยการฟื้นฟูตัวเอง ฉันพบช่างทำผมที่สุภาพบุรุษสุภาพสตรีในไชเอนน์มลรัฐไวโอมิงผู้ซึ่งสามารถจัดทรงผมของฉันได้ในแบบที่ปกป้องเธอในขณะที่แสดงตัวตนที่แท้จริงของฉันเช่นการถัก updos บิดสองเกลียวและบิดแบน สองสามครั้งแรกฉันรู้สึกว่าเปลือยกายกับผมของฉัน cornrowed บนหัวของฉัน ฉันรู้สึกอายที่ว่าผมของฉันดูแตกต่างจากคนอื่นอย่างไร

ฉันรู้ว่าขั้นตอนแรกของฉันไปสู่การฟื้นฟูความหลากหลายที่จำเป็นในการเริ่มต้นด้วยการฟื้นฟูตัวเอง

ในตอนแรกฉันกลัวความสนใจที่ผมของฉันนำมา แม้ว่าความคิดเห็นที่ฉันได้รับนั้นเป็นผลดีอย่างท่วมท้นจากผู้หญิงทุกเชื้อชาติ "ฉันต้องการฉันสามารถทำสิ่งนี้ได้ด้วยเส้นผม" และ "ฉันรักผมของคุณ!" เป็นเรื่องปกติมากที่สุด บ่อยครั้งที่ฉันจะตอบด้วยรอยยิ้มและขอบคุณ เมื่อถึงเวลาฉันเข้าใจว่าเป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่เรื่องที่ทำให้ฉันลำบาก - มันเกิดขึ้นจากความชื่นชม

หลายเดือนต่อมาเมื่อฉันเริ่มงานสำนักงานครั้งสุดท้ายของฉันฉันเป็นคนที่ชอบทำผมตามธรรมชาติ ฉันตั้งความคาดหวังว่าฉันจะสวมผมของฉันอยู่ในสภาพธรรมชาติและเพื่อนร่วมงานของฉันสวมกอดมันเพราะพวกเขาไม่ได้รู้ว่าแตกต่างกัน เห็น braids ของฉันหรือแม้กระทั่ง afro ของฉันเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาและมันรู้สึกดีที่จะไม่พูดถึงผมของฉันเหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่ ฉันทำงานที่งานนี้เป็นเวลา 4 เดือนก่อนตัดสินใจเลือกอยู่กับลูกชายของฉันและไม่มีเวลาเดียวที่ฉันรู้สึกอึดอัดที่แสดงตัวตนที่แท้จริงของฉัน

ตอนที่ฉันทำงานจากที่บ้านผมของฉันไม่ได้เป็นจุดโฟกัส ในความเป็นจริงบางวันฉันไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ฉันดีใจที่ได้มาถึงสถานที่ที่ฉันสบายใจในการสวมใส่ผมในรูปแบบที่ขัดต่อ "บรรทัดฐาน" ของสังคม ถ้าฉันเลือกที่จะทำงานในที่ทำงานอีกครั้งรู้สึกดีที่รู้ว่าฉันมีแผนการทำให้ตัวเองรู้สึกสบายใจในสถานที่ที่ฉันคิดว่าเป็น "คนอื่น ๆ " จนกระทั่งถึงตอนนั้นฉันสามารถหาคนหมุนรอบขดลวดของฉันไปรอบ ๆ นิ้วได้ ตาของฉันติดอยู่กับหน้าจอ ไม่พยายามแค่เป็นธรรมชาติ

ที่นี่ที่ Byrdie เรารู้ว่าความงามเป็นวิธีที่มากกว่าการสอนแบบถักเปียและบทวิจารณ์มาสคาร่า ความงามเป็นเอกลักษณ์ เส้นผมลักษณะใบหน้าของเราร่างกายของเรา: พวกเขาสามารถสะท้อนถึงวัฒนธรรมเรื่องเพศเชื้อชาติและการเมืองได้ เราจำเป็นต้องมีที่ไหนสักแห่งใน Byrdie เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งนี้ดังนั้นยินดีต้อนรับสู่ The Flipside (เช่นเดียวกับความงามของพลิกแพิแน่นอน!) ซึ่งเป็นสถานที่เฉพาะสำหรับเรื่องราวที่เป็นเอกลักษณ์ส่วนตัวและไม่คาดฝันซึ่งท้าทายความหมายของคำว่า "ความงาม" ของสังคม " ที่นี่คุณจะได้พบการสัมภาษณ์ที่ยอดเยี่ยมกับดาราดัง LGBTQ + บทความเกี่ยวกับมาตรฐานด้านความงามและเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมการปฐมนิเทศของสตรีในทุกๆอย่างตั้งแต่ช่องว่างต้นขาจนถึงคิ้วเป็นต้น ความคิดที่นักเขียนของเรากำลังสำรวจอยู่ที่นี่เป็นเรื่องใหม่ดังนั้นเราจึงอยากให้คุณผู้อ่านเข้าใจของเรามีส่วนร่วมในการสนทนาเช่นกัน อย่าลืมแสดงความคิดเห็น (และแบ่งปันความคิดเห็นของคุณบนโซเชียลมีเดียด้วย hashtag #TheFlipsideOfBeauty) เพราะที่นี่ The Flipside ทุกคนจะได้ยิน

ถัดไป: ผู้หญิงสี่คนพูดถึงการเรียนรู้ที่จะรักองค์ประกอบที่สังคมเรียกว่า "ข้อบกพร่อง"